Gülerken Ağlayanlar Şiiri - Hikmet Yanık

Gözler tebessümle buluşsa,
Kirpikler ağlıyor.

Sözler cümle cümle yağsa,
Harfler ağlıyor.

Eller çiçeklere toprak olsa,
Tohum ağlıyor.

Gözlerden köklere yağmur yağsa,
Yapraklar ağlıyor.

Dudaklarda al al güller açsa,
Bülbüller ağlıyor.

Güneş ufukları okşasa,
Yıldızlar ağlıyor.

Çocuklar umuda koşsa,
Öksüzler ağlıyor.

Tüm cihan bir araya toplansa,
Yalnızlar ağlıyor.

Bilekler dünyayı kaldırsa,
Yürekler ağlıyor.

Karınlar doysa,
Bu defa da,
Kalpler ağlıyor.