Sevdiğim birisi daha dün gece
ölmüş.
Savaşırken ölmüş,kendisini
sevmiş.
Vücudunun her bir yerini.
Sevmemiş,
bedenindeki onun hücreleri
kendisini
öldürmüş.
Bir uzvu yoktu kendisinin
koparılmış kendisinden,
ağlamış,
sızlamış,
savaşmış,
gülmüş,
ve gülerek ölmüş.
Yolculuğa çıkmış mezarlığa doğru.
Ruhu ne kadar mutlu oysaki
Herkes onu öldü diye üzülüyor
O ise vücudunu sevmiş
ama cenneti daha çok...
Kayıt Tarihi : 21.9.2019 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Neslican TAY anısına kalbimden geçenleri kendim unutmamak için yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!