Güler Kavlak Şiirleri - Şair Güler Kavlak

Hayat bana hesap soruyor.
Soramazsın, neyin hesabını soruyorsun.
Senin istediğin gibi oldum.
Senin istediğin gibi yaşadım.
Senin çizdiğin yolda yürüdüm.

Sen!
Benim canımsın.
Paylaşırdık ya,
Yediğimizi, giydiğimizi, sevgimizi.
Senle ben, ayrılmaz ikiliyiz
Kanımızla, canımızla.

Allahım.
Özenmiş, bezenmiş yaratmış.
Yapmış, yakıştırmış.
Al bu senin.
Tekrar bana gelene kadar.
Emanet sana, demiş.

Genç, ihtiyar,
Erkek, kadın,
Yanıyorlardı,
Vatan, Bayrak Millet aşkıyla.
Dini, dili, ırkı, mezhebi
Ne olursa olsun

Aşk biter,
Sevgi azalır,
Yürek yanarsa,
Sende yanarsın, unutma.

Gözler kaçar,

Yavrularım Can Kuzularım

Allahın bana verdiği,
En büyük ödülsünüz siz.
Canımda, kanımda, ruhumda,
Özümde, sözümde, benliğimde,

Yemeğini, suyunu kestin.
Hücrelerini öldürdün.
Ferini söndürdün.
Nefessiz koydun.
Canından, canı aldın.
Hayatından yaşamından çıktın.

Ah odamın dört duvarı ah
paylaştım senle
hüznümü üzüntümü
Sende üzülüp hüzünlendinmi
Fırlattım ne varsa elimde
çizdim yüzünü

Arzularla başlar aşk
Şefkatle sevgi ile devam eder
Karşılıklı bakışmalarla gözlerden
Ilık ılık akar yüreğe sevinci

Aldanmam bağlanmam kimseye derken

Güzel Annem
Üzülme sen.
Zalimdir hayat zaten.
En güvendiğin dal, elinde kalır bazen.
Lakin her gecenin bir sabahı varya.
Afetten sonra güneş doğar’ya.