Gülemiyorum Şiiri - Bekir Dalkıç

Sana sunabilecek pek de birşeyim yok benim.
Ellerim kör dünyanın değerli yüklerine.
Ellerim ağır kalıyor, yakalayamıyorum.
Boyası döküldü evimdeki duvarların.
Bir rutubet ki, kokusu sarmış ruhumu.
Sana da işleyecek diye korkuyorum.
Birlikte başbaşa kalamıyorum.
Senden de gözlerimi alamıyorum.
Bakışların bıçak gibi, yaralı yüzüm.
Bakışların tokat gibi, kaçıyor cesaretim. Kendime gelemiyorum.
Oysa gözlerim kördür benim.
Utanıyorum bakamıyorum.
Sen susunca susuyor dilim damağım.
Gülüyor gökyüzü, çiçekler gülüyor, sen susuyorsun,
Güneş gülüyor, ben gülemiyorum.