Güldürmedi Mevla’m beni, gençlik zamanımda
Gülmem gülemem gayrı, gözüm yok yaşamakta
Güldürse’ de Mevla m gülemem çünkü vakit geç
Gülmem gülemem gayrı gözüm yok yaşamakta.
Gülsem de zaman yok gülemem gayrı kaderden
Son demde şu ömrüm sonu gelmiş gülemem ben
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta