Gülemem Artık Şiiri - Murat Gülmez

Düşenin hiç dostu bulunmuyormuş
Düşünce ben bunu anladım artık
Yerdeyken vuranın çok oluyormuş
Düştüğüm duruma ağlarım artık

Dost bildiklerim hep düşmanım oldu
Açan çiçeklerim hep birden soldu
Canım bildiklerim saçımı yoldu
Kimseye dünyada güvenmem artık

Derdimi anlattım dost bildiğime
Ağlayınca gözünü sildiğime
Pişman oldum dünyaya geldiğime
Kim dost kim düşmandır bilemem artık

Bilerek gönülde kalpte kırmadım
Yalan yanlışın üstünde durmadım
Dostlarımı hiç arkadan vurmadım
Bu ellerde bende duramam artık

Dünyaya geleli gülmedi yüzüm
Değişmedi kimseye karşı özüm
Dostlarım yüzünden ağladı gözüm
Güvenim kalmadı gülemem artık

Bahtım kara imiş yüzüm gülmüyor
Kimse artık kadir kıymet bilmiyor
Dostmu dur düşman mı hiç bilinmiyor
Düşmanın yanında kalamam artık

Düşünce aradım ben gardaşım’ı
Eşimi dostumu arkadaşımı
Akrabalarımı can yoldaşımı
Ağlar bu gözlerim silemem artık

Dertli Murat’ımda her gün ağlıyor
Gözyaşları pınar oldu çağlıyor
Düşman gülüp dostlar kara bağlıyor
Giderim dünyadan gelemem artık