GÜLE SESLENİR
İçimi yaralar bülbül ötüşü
Figanı zar eder güle seslenir
Derin duyguların sessiz akışı
Gönül çağladıkça sele seslenir
Karanlık geceye hüzün karışır
Ay yıldıza bakar güler konuşur
Sevda alevlenir yanar tutuşur
Kerem yanar aslı küle seslenir
Ferhatlar şirinler aşkın örneği
Gerçek aşıkların yanar yüreği
Dallarda üşürse gülün yaprağı
Titreşir seherde yele seslenir
Kırlardaki çiçek gülün aynısı
Denizdeki rengin sırdır mavisi
Ruhuna işlemiş suların sesi
Ötüşür turnalar göle seslenir
Alemde varlıklar dengi dengine
Gül bürünmüş elvan,elvan rengine
İstersen bülbülü gönder sürgüne
Mecnun Leyla için çöle seslenir
Gönlüme yerleşmiş gam ile keder
Tuncay elledikçe derine iner
Duygular depreşir şiire döner
Kalem dile gelir ele seslenir
13.08.1999
Tuncay AkdenizKayıt Tarihi : 15.3.2005 20:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her gelen göçecek fani virandan Ya Rabbi ayırma bizi kurândan O habibi çağırıyor nirândan Ümmet diye diye kula seslenir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!