Güle Güle Git Altın Kanatlı Kartal

Bu sabah uçtu gitti yuvadan
Başı boş bıraktı dağları
Süzülüp dururdu mavi göklerde
Tepelerde uçuşurdu altın kanatlarının telleri
Rahatça uyurdum uykularımı yatağımda
Keskin gözlerin izlerken her yanı
Dağların başını tuttu bir hüzün
Yüreğime düştü acısı
Yolun açık olsun gittiğin yerlerde
Uçarsın oralarda da özgürce
Süzülürsün bulutlara gönlünce
Güle güle git
Güle güle git altın kanatlı kartal

Şimdi kim bekler memleketimin dağlarını
Kurdu kuşu kim gözler
Bulutların sesi titrer
Erir dağların başındaki kar
Kayaların arasından süzülüp akan
Nehirler hüzünlü bir şarkı söyler
Huzur içinde uyu gittiğin yerlerde
Benden selam söyle ak güvercine
Selam söyle bizi sevenlere
Babama
Mustafa Kemal’e
Gitiğin yerde
Yarınlarda beni de bekle...

Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 24 Ocak 2007