Elerimde kelepçe yok vicdanlar bağlamış yüreğimi
Bir roman kahramanı kurtarır karanlık düşüncelerden
Yaşamı tutsak etmiş kapanan o son perdeyi
Yıırtıp güneşi içeriye davet edersin pencerelerden
Gökyüzüne bakardı çaresiz gözlerim
Belki bir el sallanır ardı sıra bakan bir meczup
Belkide küskün yüreklerde bir şiirdir sözlerim
Güneşe merhaba derdim karanlıkları uyutup
Cemreleri koynunda saklayan bir şubat sabahı
Ekmekleri boğazlarına düğümlenen işçiler
Rızıklarına kefil olan gökyüzünün ALLAH'Inı
Onuda unutup kula kul olmayı seçtiler
Yarım kalmış sevmelerim uzaktaki yakınımsın
Dinleyeni olursun kimbilir tanımadan sana yazılmış bu sözlerin
Ardımdan hakkını helal eden tanımayan ağlayanımsın
Kayan bir yıldızla beraber güle düşerdi gözlerin
Bir güle nehir olursun gözlerin buğulanınca
Gönül kainatında bir zerre olan toprağım
Bir yağmur çisesi uyandırır seni usulca
Göğe merhabalar gönderir orda bende varım
01.02.2023
09:35
Kayıt Tarihi : 1.2.2023 10:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!