Güle Ağıt 2 Şiiri - Mustafa Atiş

Sevgin gibi kocaman ellerinle göm beni
Hüzzama sarıl da git hicranın yollarından
Bir hayal âleminde gönder artık bu/seni
Gözlerin dumanlansın veda bulutlarından
Kocaman ellerinle sevgin gibi göm beni

Tebessümünde donar/ağlayan gözlerin de
Sen gül/Düğün sabahı martılar götürürken
Zamanı akkor gibi kavuran sözlerin de
Umudun musalladan mezarına yürürken
Ağlayan gözlerinde tebessümün de donar

Ateşler mi kanattı dallarını Mimoza?
Güllerin savrulurken gönül kuytularına
Güneşi esir ettim bulutlarına Roza
Yangınlar mı kül olup serildi yollarına
Mimoza, ateşler mi kanadı dallarına

Hangi aşk sarar seni örtüsüyle sevdanın
Hangi kalp benim kadar üşür yalnızlığına
Karanlığı öldürsem sana varmasın diye
Geceler üryan olur dokunur çığlığına
Örtüsüyle hangi aşk sarar sevdamı benim

Sana “Gül” dedim diye hazanı unuttun mu?
Renklerin, kokuların toprakla solduğunu
Hicranla alevlenen gönlünü avuttun mu?
Kelebek danslarının kısacık olduğunu
Hazanı unuttun mu? Sana “gül! .” dedim diye

Yanarken yaraların ateşi kül ettin mi?
Gül ettin mi çölleri umuda su dökerek
Mutluluk dağlarından güneşi kaybettin mi?
Sevdasına kaç defa siper alır bir yürek
Küle ateş ettin mi? .. Kanarken yaraların

Sen iremi seversin bende seni nazenin
Delişmen sevdaların hatırına muzdarip
Münzevi gülzadeyim içimde güliz senin
Yaralı baht-ı sinem gülistanında garip
Ben hep seni severim sen iremi nazenin

Senin elinden olsun sensiz diyarda sonum
İstemem bir gül dahi bırakma mezarıma
Adım unutulursa karanfiller de solsun
Güneşler de doğmasın artık gülizarıma
Sonum sensiz diyarda senin elinden olsun

Şiirler de kanasın/ titresin kalem kâğıt
Şairler de vurulsun gönüllerin yasında
Sevdaya ateş düşsün ayrılıklara ağıt
Bülbülleri de yaksın güllerin dünyasında
Şiirler de titre/Sin kanasın kalem kâğıt

Bakma muhacir gibi gelip kayboluşuma
Menzilin aşiyanım gurbetimse sıladır
Ölüm vuslattır elbet tekrar varoluşuma
Derunumdaki ebed bu âlemden evladır
Gelip kayboluşuma muhacir gibi bakma! .

Ya öldür sevdaları, ya bu hasreti güldür
Maziye gömüleyim sedasız ve sela'sız
Toprak olsa da vuslat benim düşümde Gül'dür
Hangi İrem kolaydır sabırsız ve cefasız
Ya öldür hasretleri, ya bu sevdayı güldür

Bilmediğim korku mu? Yoksa sevgin mi sarar
Sırra kadem bırakıp uçurumlarda beni
Denizin Ebrarıyla büyüyen umut kadar
Bir serüvenci taşır avuçlarında seni
Bilmediğin sevgimi, yoksa korku mu sarar

Nerde kağıt nerde gül nerde kurumayan çam
Aşkımı Ziraatte yeşerten bahar nerde?
Bir çikolata kadar aziz tatlı hatıram
Şimdi zakkumlar bitmiş umut ektiğim yerde
Nerde kağıt nerde Gül! .. nerde kurumayan çam

Bitmeyecek bu şiir hep seni anlatacak
Demir olsa duygular yangınların/da erir
Ağıtlar yükselecek kelimeler batacak
Şair son nefesini kuytularında verir
Bu şiir bitmeyecek hem seni ağlatacak

Şair resim çizecek ufkuna duyguların
Fırçası kanayacak güllerin umuduna
Mürekkebinde derin sızısı anıların
Gökkuşağı tadında çizgilerin yurduna
Resim Şair çizecek duyguların ufkuna

Kocaman ellerinle sevgin gibi göm beni
Gözlerin dumanlansın veda bulutlarından
Bir hayal âleminde gönder artık bu/seni
Hüzzama sarıl da git hicranın yollarından
Sevgin gibi kocaman ellerinle göm beni