Sesiydiler; doğanın, aşkın nefesiydiler,
Bülbüldüler, gül için yollara döküldüler
Değdiler bam teline, başlarını eğdiler
Döküldüler, yandılar, ne ateş, ne küldüler
Gökkuşağı bezenmiş, nemli yaprağın zarı
Baharı özledikçe artıyor ahu zarı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta