Güldü Yüzüme Şiiri - Adem Ulutaş

Sordum "Çocuk bu ne biçim bir oyun?"
Çocuk , hodak dedi güldü yüzüme
Kimin için kınalandı şu koyun?
Hakk'a adak dedi güldü yüzüme.

Ne bakraç ne ip var derindir kuyu,
Nasıl çıkartırım buradan suyu?
Allah de de uyan bırak uykuyu,
Aha bardak dedi güldü yüzüme.

Kendin kaçırırsın kendi tadını,
Uyma kötülere kır inadını,
Zikretmeli her an Allah adını,
Kalple dudak dedi güldü yüzüme.

Bütün kötülükler gizli yalanda,
Kimi hırsızlıkta kimi talanda,
Gerçekte özünde doğru olanda
Olmaz budak dedi güldü yüzüme

Yolu doğru olan menzile gider,
Ahbabı yareni gam ile keder.
Yumurtlayan tavuk Hakk'a şükreder,
Gıdak gıdak  dedi güldü yüzüme.

Kişiye nefsinden ala yok düşman.
İşlediğin günahlardan ol pişman.
Hazır et barışta okunu tamam.
Dolsun sadak dedi güldü yüzüme.

Ey Adem acına acılar katan,
Ateşlerde fokur fokur kaynatan,
Dokundukça  yüreğini kanatan,
Paslı gadak dedi güldü yüzüme.