Güldü gözlerin Şiiri - Osman Onuktav

GÜLDÜ GÖZLERİN

Uzun gecelerden almış demini
Uykumu açmaya güldü gözlerin
Islandı kirpikler sildim nemini
Gönlümün bağın da, gül’dü gözlerin
​

Gülüşü zihnimi yerinden aldı
Derleyip toplayıp ne varsa çaldı
Kilitli kalbimi, tıklayıp çaldı
Arayıp yerini buldu gözlerin
​

Kararmış dünyama doğan bir ay’dı,
Kıskandı yıldızlar sönüp de kaydı
Huzuru, neşeyi ruhuma yaydı
Özlemi bitiren yoldu gözlerin
​

Ne ela ne kahve zeytin misali
Mavisi, yeşili olmaz emsali
O mahzun bakışın, vardır visali
Yüreğime esen yeldi gözlerin
​

Hüzünlü görmesin işaret eder
Ettirir tebessüm, kalmaz ki keder
Dertlerime derman gülüşün yeter
Bentleri yıkarken seldi gözlerin
Gönlümün bağın da, gül’dü gözlerin
​

Kafkasi​