Gülden Damlalar Şiiri - Şerif Erginbay

GÜLDEN DAMLALAR

l.
Dudaklarımızın bağbozumuyla
sarhoş günlerimizin içinden geçtik.
Şarabın ve aşkın anayurdunda
asmalarımızın gül iklimindeydik.

2.
Yakındı yüreğin
soyundum,
rüzgâr kaldın,
öptüm soluğunu
ruhun kadar yakın.

3.
Kırılınca zırh,
-nasıl da insan-
yağmurda gül
çok uzaklardan...
...nasıl da içiçe.

4.
yağmurkuşu olsam
uçsam,
bulutuna girsem,
...gökkuşağına.

5.
iki martıyız
aynı denizin kıyılarında
güneşin ve göğün altında
arınıyoruz,
yoruldukça kanatlarımız
aşkın ve şiirin büyük dalgasında.

6.
Gün gülüme eğilir...
...ben ona hasretiyle.

7.
Ayın altında
ince dereler gibi yol alırım sende;
...kıvrılarak, bükülerek, sokularak.

8.
Uzun bir düşe hazırlanıyor orman;
içimde bir gül büyüyor usulca...

9.
Sana dönüyorum, durmadan;
...eğilip bir gülü öpmeye, sulamaya.