Gülde Hüzün Külde Yüzün Kalır

sen bile sevemesin ki seni
benim seni sevdiğim kadar

ne zaman gözlerin öpse gözlerimi
bir kısrak iner derelerime su içmeye
ve başlarım düşlerimde seninle sevişmeye

hasretine yenilince uğruyorum olabileceğin her yere
eli boş dönsemde çoğu kere

bu gece yatak odan camını açık bırak
bir güvercin uçurdum
kokusu sen olan sevdalı yüreğimden
biraz yorgun biraz ıslak
yastığın altına
bir tutam sevgimi bırakacak
öpücüğümü dudağının kıvrımına
bak gecenin koynuna
aşkım orda isyan ateşini yakacak
sevdamda duyguların şaha kalkacak

çıkarsan sokağa
kulak ver yıldızlara aya
umman sevdamı anlatacaklardır sana
sevgi tarlası yüreğimi
karıştırma diğerleriyle
son kez dene
bu kez mutluluk takılacak
hayat okyanusuna atacağın oltaya

güneş boşuna mı böylesine sıcak
karıştır güneşin ceplerini
orda da bulursun sevgimi

çiçek nasıl açsın karanlık sokaklarında
suç sende değil
ışıklarını yıllarını çalanda
en iyi sen bilirsin bunu
gülde hüzün külde yüzün kalır
insanın içi yananda
yitik yıllarını değil ama
düşlerini
emanet olmayan gülüşlerini
olman gereken yerini
mutlu yarınlarını bulursun sevdamda