Sonunda oldu
Görmemeye yüz tuttu gözlerim.
Gitmeye göz dikmiş sevdiğim.
Sevmediğim elimden tutmuş,
El pençe divan olmuş.
Benim; geri geri gidiyor ayaklarım,
Aklı selim ol diyorlar,
Benim aklım Kemal,
Kalbim Kemal.
Kırsalar da kalemimi,
Cahil bıraksalar da beynimi,
Kalbim yine Kemal yazar.
Ders çalışmam lazım
Yapamıyorum
Okuduğum her cümlenin sonunda
Hayalin
Yarını bekliyorum
Seninle buluşmak için sözleştik
Derler nedendir.
Neden böyledir.
Bilmezler acılarımı,
Tatmazlar gözyaşlarımı.
Gözyaşım tatlı mıdır tuzlu mudur?
Yatak döşek yatıyorum
Bir portakal suyu yapanım yok
Bir ıhlamur kaynatanım
Bir çift güzel söz söyleyenim yok
Acaba hepsini mi içsem
Üzerinde bir defa tok yazan hapların
Yirmi yaşındayım.
Yaşımın yarısını yaşamadım.
Nasıl oldum ,
Nasıl geldim bu günlere,
Hiç hatırlamıyorum.
Unutuvermişim geçmişimi.
5 sene geçmiş 20 yaş şiirinin üzerinden
20 25 olurken
Ben nolmuşum?
Bana ne olmuş
Yaşlanmışım
Annem gibi kokuyorum bugün
Yirmi yaşımın ortasında,
Belki hayatımın tam ortasında,
Tıpkı annem gibi.
Annem gibi bakıyorum bugün.
Gerçeğin aynası
Gerçeğin aynısı
Kelimeler büyürken gözlerinde
Bana döndüler teker teker
Senin için hiçbir anlam ifade etmeyen kelimeler
Ve dün gece bitti.
Bu yazdığım 2. aşk şiiri.
Sana yazdığım ilk.
Yarın;
Dün gece olacak, evelsi gece.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!