Ardına bakma hiç yolunu göremezsin
Sadece dinleyip derdini çözemezsin
Uyan artık geleceğe kaderim diyemezsin
Çıktın artık zirveye, yardımsız inemezsin
Yoluma çıkma hiç kalbimi bilemezsin
Doldur cezveni ey garip iki de şeker at içine karıştır
Ellerini de ısıt ocağının o garip ateşiyle
Bekle dur kırk yıl hatırına hürmet edecek dostları
Çiğ tavuk yemeyince hatırımı kalır bir fincan kahvenin
Kapın çalınmasın boşver, tokmağı kırılmış senin kapının
Yer gök dağ taş tüm evren çalkalandı bağırdı
Bir tokata boyun eğmiş çınarın ağıtına
Bulutlar isyan etti, rüzgar kırıldı
Bir hoyrat elin soğukluğuna
Bir hayli şaşırdılar hepsi doğadaki yerini alıp
Tüm şahitler toplandı
Biliyorum gönlün sıkıldı biraz
Sevdiklerin kayboldu ortadan bu yaz
Yanlız değilsin ki bak bir aynaya
Ağlama sızlama şükür de biraz
Dünyada gördüğün her şey senindir
Eğer beni görmezsen
Kör düğümler atarsın
Yeşil gözler yerine
Karanlığa bakarsın
Eğer beni görmezsen
Biraz sakin olursam
Bak neler konusucam
Yoksa ben bu gidişle
Kendimi unutucam
Evvel zaman içinde
Ey gönül sabret dedi uğuldayarak
Bir demir kapı kapandı gürültülü
Sonra aralandı sabaha karşı
İçinden koca bir yürek çıktı kanayan
Koca bir yürek geçti bu kapıdan
Gel yanıma tatlı tatlı
Yesinler senin havanı
Naz yapma artık bana
Bu son uyarı sana
Gel gel tatlı tatlı
Dost dost diye arama dostunu aynada gör
Aynalar olmasaydı olmazdın insan bile
Tuvalinin üstünde en önde senin resmin
Arkandaki hayaller dost sandığın bin çif yüz
Ben kimim diye sorma bak aynada yüzüne
Yaşıyorken hayatı keyifli eğlenceli
Yolların aşıyorken en zorlu engelleri
Kulakların duyarken en güzel ezgileri
Sen benim yolumdan bilmeden geçtin
Aşk dedin adına, aldın omuzlarına
şiirleriniz çok güzel.özellikle hür ismli şiir bir harika.
hakan erman