El bebek gül bebek
Hadi gel bebek
Kimse seni
Daha az sevmeyecek
El bebek gül bebek
Hadi uyu bebek
Elinde güllerle gelsende has bahçelerden
Ruhun ezikliğin haritasını çiziyor ezberden
İyiyim demen bize yetmiyor
Soyunda gel artık büründüğün kefenden
Sensizliğin bana ne yaptığını, gör bir anlık
Bir bakışınla yıkıldı,tutunduğum kayalık.
Güneş,sabahla aydınlıklar doğursa da
Yaşadığım evlere siner,melun bir karanlık.
Gitmeleri gerekiyormuş ki gittiler
Onlar bizi hiç terketmediler
Belki bir akşamüstü
Hiç gitmemiş gibi geri dönecekler
Yalnızlık mevsimine ruhum emekler.
Uykularımı böler şeytanlar ve melekler.
İnsanlar hakkımda ne derlerse desinler
Yalnız yalnızlığım bana; 'sadık kölenim' der.
Sığınağın olacak,benim şehirlerim.
Benden kaçsan,gene bana döneceksin.
Dudaklarında ki tebessüm,kimindir bilemem.
Gözlerinde ki hüznün,sahibi benim.
Kitap kurdum elma kurdum fındık kurdum
Geçit vermez bellerde dişi kurdum
Bakma sırtımızın yere gelmişliğine
Bu köhne dişlileri senin için kurdum
Hayatın gölgesi üstüme düşerken azar azar,
İçimden birşey gelmiyor, artık benden bu kadar.
Ne bekledim, ne de beklerim bir faslı bahar,
Zaten hayattan bi beklentim olsa ne yazar.
Bir bilsen nasıl özlettin kendini
Yürüdüğün yollar seni bana getirmez mi
Taş gibi dayandın kaldın orda
Geceler sana bi hasret emzirmez mi
Girince rüyalarına gözlerimin karası
Ben büyümeyi hiç istemedim.
Kapanmış penceremin ardın da,
Utangaç bir gülümsemeydin.
Avuçlarında çocukluğumla geldin.
Belki de bu yüzden seni sevdim.
Ya da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!