Gülçiçek Şiiri - Müyesser Doğan

İki gün önce dinlediğim Gerçek bir hikayeden esinlenerek yazdığım şiirim..

Eski dünyayla yeni dünyanın,
Hududunu cizerdi tren rayları Batman'ın.
İstanbulun sinemalarında çıkınca al yazmalım.
Bileti satılırdı iki gün sonra bura da.
Sen ora da bugünün gazetesini,
Ertesi gün okurmuşsun öğrendim.
Orası iste orası ,
Gözlerinle denizi getirdiğin Siirt orası.
Görünce bahtını bir destenin için de sen,
Sevdanı düşürünce aklıma gülüşün.
Gönlünün gönül değmemis yerin de,
Saklandım sakladım ruhumu,
Ve yıllarca kalbinin bahar mahzenin de.
Şimdi ,
atmışbir yıldır onurlu kaderinin
Bahtiyar bir mahkumuyum.
Gülüşüne sar beni her dem,
Gözlerini eksik etme hüznümden gögüm gibi...
Biliyorum hala seversin yalnızlığı gülçiçeğim,
En az kitapların kadar,
Senin senle yalnızlığın bile,
Bir mahzun kâdim dosttur ikimize .
Su gibi aktı ömür bak ,
Bak yetmedi seni nâzen de sevmelere...
Oysa ben
Elin elim de sonsuzluğu düşlerim,
sensiz cennet cennet midir ?
Söyle Gül çiçeğim,
Kalbin zaten bana ,
Atmışbir ömürdür cennet degilmidir ?