Gülcenin gölgesinde Şiiri - Saffet Çakır

Gülcenin gölgesinde
gülüşlerin düşmüştü kan rengine
Gözlerinde hala gurbet kokusu
Ellerin dokunurken boş duvarlara
Gamzenden süzülen hüznün bir öyküsü var.
Hala yollarımız dar, dağların üstü kar
Bir gün gözlerimde uyusan ne çıkar.
Bilmiyorduk kader ne yazacaktı resmimize
İstemeden daldık sevda denilen denize.

Her sevdanın bir suskunluğu var
Bende sevdanın kitabına uydum işte
Seni sevmek kaderim, buydum işte.
Düşmesin diye topladım gülüşlerini
Sema’ya astım mavi düşlerini.
Sen uyu yüreğimin kuytularında
gözyaşını buldum bir su kenarında
senin miydi yarım kalan türküler?
şehrin sarmalında kalan öyküler.
Senin miydi?