Dar’dı aşka bülbül kalbi, aç’tı hem ve hem de taş’tı.
Dardı ki, aşk sığmaz idi, açtı kalbi aşkla taştı.
Baktı ki faniydi yâr’i, bardı aşk; kalp ondan caydı,
Bâk’tı, talep etti yâri, bar’dı aşk; kalp ona cay’dı.
Birden Bakiye dönerken kalbi arî, kalbi ak’tı.