Ey gönül!
Muhabbetten geçersin sevgiliye aşk ile.
Daim huzur bulursun rüyetinde meşk ile.
Sevinç ve kederinden bağımsız değil iman,
İkisi ortasında bulmalısın bir liman,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
