Doğum ve ölüm arası
Kader ile nizam arası
Bezm-i elest mahşer arası
Ne kadar zaman var söyleyin bana!
Ömür bir kapıdan girip, diğer kapıdan çıkmak gibi.
Bir göz açıp kapatıncaya kadar olan vakit iken,
Umut vapuru
Bir sonraki sefer ne zaman kaptan
Cepte ümit kalmadı ,
Gelecek olanda gelmedi.
Belki gitmek vakti bu şehirden
Redde eyledim def
Eyledim kabul
Karanlığı yarıp
Güneşe selam eyledim
Vardım hak secdesine
Eyledim tövbe
Yine akşam oluyor
Günün bitişi, yokluğunu anımsatıyor .
Seni aradım hep
Baktığım hep sendin
Bütün yüzler aynı
Hepsini sen
Son akşam yemeğinde
Bir peygamber torununu aradık
Hâsılı kelam yanlış yerde ,yanlış şeyi aradık.
Rab ile aramda ki mesafe değil uzun
Bir sela ile serilir vücudum mermere
Yıkarlar ağlayışlarla beni sanki hiç ağlatmamışlar gibi
Boylu boyunca serilirim öylece cansız
Ne bir üzüntü ne bir umut
Artık kapandı perde
Her bitişin ardından bir başlangıç vardır.
Doğmak için ,önce ölmek gerek.
Öyle olmasa yaradan hiç yaratır mıydı alemi?
Bazı sonlar ,sonsuzluğa gitmek içindir.
Bazı başlangıçlar ise sona gebedir.
Herşey zıtlıklarla var olur alemde,
Gönlümdeki hikâyeyi şiirlere sığdırdım,
Bendeki seni dünyalara.
Sen ise beni bir noktaya sığdırdın.
Ben biten cümleleri sevmem !
Hele bir de mutsuz biten cümleleri.
İçinde senin olmadığın cümleler,
Babam seccadesini yere serdi onunla birlikte tüm kainat ibadete çekildi kabe-i muazzama'da bir seccade serildi ,
Cennetün Aliye'yi dileyen bir Salih,
Ümitkar aynı zamanda karamsar tıpkı bir mümin gibi.
Kendince miraç'tan gelen vazifeyi ifa ediyordu yorgun bedeniyle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!