Gülbeyaz Balta Şiirleri - Şair Gülbeyaz ...

Geceler katilim;
Akşam olunca gelip oturuyor yanı başıma yokluğun ,
Sensizlik boğuyor beni her gece
Sen giderken delice kalmak istedin mi ?
Ben kalmak istedim bir ömür yanı başında , gözlerin celladım ah bir bilsen!
Bir akşam üstü gitti gözlerin benden

Kalem ağladı içli içli sen duydun mu ?
Gördün mü mürekkebinden akan yaşı
Sayfalara dökülen hüznü peki ?
Tamamlanmamış bir kitabın kapağını kapattın mı hiç? sayfalarca sen yazılabilecekken ,boş sayfalar yokluğunu anlattı sen duydun mu? yarım kalmışlık duygusunun insanı uçurumda bıraktığını ,bilhassa gecelerin insanı boğduğunu gündüzlerin ,sonbahar yaprağı gibi insanı yalnızlığa savurduğunu biliyor musun? bilemezsin!
(Gülbeyaz Balta)

Gece'ye Notlar ;
Gece kör bıçak gibi yüreğime batar,
Keşkelerim, pişmanlıklarım geliverir aklıma.
Gece uzayı verir ansızın maziyle,
Sabahlar olmaz bir türlü keşkelerle.
Bir kelime düşünün tüm boşlukları dolduran,

Aklın mukeyesesi
Rabbi idrak edebilir mi?
Asada mi hikmet? yoksa musada mı?
Fani dünyada gri olan ben
acep ahirette siyaha

Bu kaçıncı şiirim bilmiyorum?
Saymadım sensizliğin sayfalara dökülüşünü, şimdi bir başıma oturmuşum bir gece yarısı geçmişe dalıp seni düşlüyorum.gözlerin bana yine merhaba diyor geçmiş girdabında...

Döndün sözünden
Eyledin kelek
Renkten renge girersin oldun dönek
Kovuldun hak kapısından

Yarım Kalan herşeyi tamamlamaya meyillidir insan beyni
İşte burada en büyük düşman hayaller gelip oturur yanı başınıza
Ve sonu belirsiz zifiri karanlığın içine atar insanı
Çırpındıkça karanlığın içine çekilirsiniz
Bataklıkta ilerlemek gibidir hayaller âleminde gezinmek.
Bir kere ayağınız hayal dünyasına adım attı mı sürüklenirsiniz o bataklığa

Bu ne gamdır,Bu ne hicran
Beni dertten derde sokan
Gündüzüm gece
Gecem gündüz olmuş
Gece bana sırdaş olmuş
Yıldızlar birleşip cemalin olmuş

Ayaklar baş
Başlar ayak oldu
İki dönek Yıldırım'a düşman oldu
Filler altında ezilen kâfir değil
Ümmeti Muhammed
Sefil sanır kendini alemde tek

Hüzün bestesi
Gündüzler geçiyor darağacında ben
Geceler geçmiyor kalemimde kan
Aylar geçiyor sessizliğin sesinde
Yıllar geçmiyor hüzün hapishanesinde.
(Gülbeyaz Balta)