Siz yanından geçene bile tahammül edemezken
O bir başkasıyla yaşlanır.
Rabbim, merhamet et.
Merhamet..
Ben yandım
Kalbim kor oldu
Adına düğün denilen o telaşta.
Yoluna gözyaşlarımı döktüğüm,
Okyanuslar yaptığım,
Aynı çileden binlerce kez öldüğüm.
O kadar çok sevmiştik ki,
Kendimizi ona sakladık.
Ve sonra her gelene yok çektik.
Bir adamın ellerine hapsettik,
Kumral gençliğimizi.
Varsın uzağında tükensin dedik,
Kimse bilmez bir yarayla bin ömür deştiğimi
Bilmez gönlünden gayrısına sır vermediğimi
Basar basar ezersin çürümüş ciğerimi
Nerden bulursun bunca derdi, kederi
Şimdi mahlaslar veriyorum isminin karşılığına
Gözlerini yapraklarda arıyorum
Bunca zaman bir şeylerin eksikliğini hep hissetmişim. Annem yanımdayken babamın, babam varken kardeşimin, o yanımdayken dostumun.. Bir şeylerin eksikliği hep içimdeymiş meğer. Ta ki seni tanıyana kadar. Seni tanıdım tamamlandım. Eksik olan yanımı seninle doldurdum. O sıcacık merhametinle anne oldun bana, göğsüne yattığımda 'bana bir şey olmaz ' duygusunu hissettiğimde babam, sana dert yandığımda dost oldun. En güzeli de " aşk " oldun noksan yanıma.
En güzeli, aynı akşama ' merhaba ' demiş, çaldığın kapıya ' hoşgeldin' demiş olmak. Aynı yastığa baş koymuş olmak, seyretmiş olmak her zerreni.
En güzeli, aynı sabaha 'günaydın' demek, aynı yerlerden bakmak sana ve öpmüş olmak nefesinden.
Geldin seninle tamamlandım. Elimden tuttuğunda tutunacak dal oldun bana, kollarınla sardığında sıcacık güneş. En güzeli de can kattın canıma.
Yeşil bir günde ‘merhaba’diyeceğim sana yeniden
Olabildiğince sonsuz bir ömürde
Gözlerimi aralayacağım kalbine
Rabbim diyeceğim!
Dünyam burdan eveldi
Burdan evel kalbim yetimdi
Yaşarken eksilmek diye bir şey var
Ne menem bir sancı bilemezsiniz.
Hasretle birlikte kanatır demir parmaklıklar misali...
Bir ömür uzağında kalmak,
Gelmiş geçmiş en ağır müebbet
Aşk’a uzanmış olmak,aşktan ayrı düşmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!