1984 DOĞUMLU
Kendini bildi bileli;
Yüzü olabildiğince hiç gülmedi…
Oysa çok severken birilerine neşe katmayı
Ona bir hayat ışığı sunan olmadı…
Hayatta istediği en önemli şey birilerinin yüzünde tebessüm olabilmek…
Bir şiirle birilerini anlatabilmek;
Bir hayali vardı aslında
Adına bir şiir yazılması
Maalesef oda olmadı
Kimse onun adına şiirler yazmadı….
Kalemini küstürmedi,
Ona şiirler yazılmadı ama
O hep başka yüreklerin acısını bir şiirle yankılandırdı…
Yüreğini kattı bütün şiirlerine; gerçek aşkın acısını konu edindi kendine...yüreği konuştukça kalemide yazmaya devam edecek...Kalemi düşman olmadıkça o hep birilerinin yerine kendine koyup aşkı arayacak ve aşkın acısını anlatacak...
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!