Kaçmak istedim kendimden ve senden
Kaybolmak istedim şehrin karanlığında
Unutmak istedim geçmişi
Silmek istedim aklımdan seni
Karışmak istedim yağmura,
Toza,toprağa,karanlığa
Bu kent yalnızlığın simgesi
Terk edilmiş….
Bütün sokakları bütün caddeleri bomboş
Viran olmuş bir kent burası.
Ey İstanbul!
Bak can veriyorum sana dizelerimle,
Seni anlatıyorum her bir kelimemde,
Kendini birde benim kalemimden dinle…
Bazı zaman oldu ki aşıklar sakladın, kimi zaman geldi ki ne aşklar çaldın
Soğuk olmayan, yağmurlu bir hava
Hep sevmişimdir böyle havaları
Sahilde; ben bir kayanın ucunda o da bir kayanın üstünde
İlkimizde yağmuru dinliyorduk sanki
Denizi seyrederken….
O ağlamaklı gibiydi
Yakamoz vurmuş denize
Yıldızlar gülümsüyor sanki geceye
Uzaklardan gelen bir keman sesi alıp götürüyor beni
Bu enfes güzellikler içinde hayalin canlanıyor göz bebeklerimde
Yavaş yavaş kapatıyorum gözlerimi
Hayalimdeki seni seyre dalıyorum
Nerelerde atıyor özgürlük aşığı yüreğin?
Hangi mevsimi yaşıyor, hangi havayı soluyor nefesin?
Çocukluğumun anılarıdan kalma birkaç fotoğrafın,
Gençlik yıllarımdan sakladığım, sayısı sınırlı anılarım.
Çıplak ayaklı çocuk!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!