Gülay Ağdaş Şiirleri - Şair Gülay Ağdaş

Ne zaman çalacak olsa
Bir sevda kapımı
'Kim o' demeden daha
Çat kapı içeri
Oysa dağınığım,gelmemeli
Halden anlamalı.

Ah bir azad etsek
Zincire vurulmuş duyguları tüm gücüyle
Uçursa bizi yükseklere daha yükseklere
Uçurtmalar utanmış,gökyüzü şaşmış bize ne.
Ah bir dokunabilsem
Yanmaktan korkmadan yüreğine

Ilık Rüzgarların Tüm Sakinliğiyle Getirip Yüreğime Bıraktığı Adamım’a,


Duyguları dillendirmek; sen olunca takılıp kalıyor aklımda.Her nefesimde daha da büyütüyorum seni varlığımda.Sen düşünce aklıma ben diye bir şey kalmıyor sen oluyorum baştan aşağa…
Gözlerine hapsolduğum an bu gün gibi çakıyor gözlerime ve sonrasındaki her anıma akıyor varlığın…Artık seni görebilmek,seni hissedebilmek tutkusu karıştı ruhuma.Yanında olabilmek düşüncesi aklımı zorlarken hayatım boyunca yanımda olmanı dilemek bile yaşanabilecek en coşkulu haliyle alıp seni getiriyor bana.
Şimdilerde yaşadığım mutluluğu,dilediğim varlığınla yaşıyorum.Sensiz yaşam yok,renkler yok,tat duyuları yok…Sensiz ne gökyüzü sonsuzluğunu,ne gökkuşağı renklerini,ne denizler enginliğini,ne uçurtmalar şenliğini sermemişler önüme seninleyken görüyorum..

Yüreğimin nasırını da kesebilsem
Elimdeki nasır gibi
Bir kanatabilsem,bir becerebilsem
Belki olurum yine eskisi gibi.
Oysa hiç ağlamadım doyasıya
Kurutamadım pınarlarımı

Eğer suskun ve dalgınsam
Veya olduğundan fazla konuşuyorsam
Anlamaya çalışın sadece
Dokunmayın bana
Çünkü;
Her dakikası onunla olan kalbime

Elimdeki pusulayı ne yöne çevirsem seni gösteriyor
Tüm yönler,tüm yollar sana çıkıyor
Aldığım nefes sen oluyorsun
İçtiğim su sen.
Gecenin ortasında gördüğüm kabustan
Usulca uyandıran,

Sana ait ne varsa ruhumda;
Deniz dalgasına çalan sesini,
Yalnız gecelerde gökyüzünde bulduğum gözlerini,
Ruhunun saklı bahçesinden yükselen kokunu,
Dinlediğim tüm şarkılarda hissettiğim varlığını
Herşeyinle seni akıtıyorum avuçlarımdan.

Yudum yudum içtiğim sigara gibi
Tüketiyor beni zaman
Ciğerlerine öyle büyük bir zevkle çekiyor
Öylesine mutlu üflüyor ki dumanımı
Geriye kalan küllerimi de
Savurmayı unutmuyor.

Sen evet sen sevdiğimi sandığım adam,içimden sesimin bütün gururuyla haykırmak geliyor.Bu sensizlik çok şey öğretti bana ve ben hala 'Seni seviyorum' diyemiyorum.Giderken sen bilmediğim uzaklara yeni dostlarım oldu,gidişinle gelen sadık hüzün,yalnızlık ve adını hala bilmediğim dostlarım,teşekkürler acısına vurulduğum aşkım...

31.10.2002

Hiç yaşamamıştım
Böylesine bir çıkmazı
Bu karanlığı hiç görmemiştim
Korkmamıştım insanlardan bu kadar
Bu denli yılgınlığım da olmamıştı hayattan
Karabasan gibi üzerime çöreklenen bu korkular