Kar tanesine benziyordu gül yüzün
Eksilmezdi gülüşün, uğramazdı hüzün
Sana bakıp daldığım hayallerde
Açılmayı arzu etmezdi, istemezdi gözüm
Oysa şimdi karanlık, zifiri bir gecesin
Bir şairin dilinde zehirden bir hecesin
Anladım sevgili, hazırsın sen bunlara
Yastıklara sarılıp ağlayacak güçtesin
Ben sana yangın, dargın bir gök yüzü
Sen bana bulutlanmış bir yağmur öyküsü
Ne yağarsın ne de ben gürlerim
Irmaklar susuz kalır, allanır çöl kaktüsü
Şimdi yağsan delice, çınlasam kulaklarda
Aşıkları kavuştursak, ıslatıp sokaklarda
Sen bana dellensen, ben sana avare
Sevdaları diriltsek hüzünlü sonbaharlarda
Kayıt Tarihi : 28.3.2018 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!