Gül Yüzlü Ölüm Şiiri - Yusuf Akyüz

GÜL YÜZLÜ ÖLÜM

doğduğum gün nişanın takılmıştı bahtıma
ömrün gurub vaktidir kurul visal tahtıma
erguvan telaşıyla yüzüm al aldır şimdi
göz kırpmaz oldu şafak, içime hüznü sindi
bil ki; hayat bitimsiz bir labirenttir sensiz
çılgınlıktır yaşamak; vesilene özlemsiz
bilirim koynundadır ötelerin muştusu
kadehinle olunur bîçâre mevt sarhoşu.

her can da beklenensin ürperti duruşuyla
isteğim seni ölmek; bir düğün coşkusuyla…

bilirim; en güzele giden yol senle başlar
sevinç, hüzün iç içe, özden süzülür yaşlar
sensin ebedi olan hayatın besmelesi
sensin sıla ufkunun baş döndüren şûlesi
kollarında eriyip, hayat bulmak dileğim
şehadet nâmesiyle iste, sana geleyim
bir alıcı kuş gibi kapıp kaldır da beni
gurbetin yüreğinden söküp al izlerimi.

nefes alan her canın yâdındasın korkuyla
dileğim seni ölmek bir vuslat coşkusuyla…

sılanın perdesini bir hamlede açıver
gizemler ülkesinden bana yüzünü göster
sunduğun bâdelerle öyle dönsün ki başım
takılmasın gönlüme anam, bacım, yoldaşım
kan kaynatan bûsenin kalbimde kalsın izi
arıtsın kirlerimi adanmışlık denizi
yıkanayım yaydığın yakamozlu sularla
kalmasın muhabbetim; müptezel uykularla.

her can sana koşmakta kaderin koşusuyla
arzum seni ölmektir bir visal coşkusuyla…

ölümlerin güzeli, ey şehlâ bakışlı yâr
özlemin üşütüyor efsunkâr gücünle sar
kıskan tüm ölümlerden, al beni kollarına
türâb olsun varlığım, dökülsün yollarına
dudağımda tebessüm gelişine bakayım
bir aşk pınarı olup kollarına akayım
ürpersin fani yanım gizem yüklü sesinle
alev alsın kaygılar dirilten nefesinle.

sen cana cân olansın cennetler muştusuyla
muradım seni ölmek bir necat coşkusuyla…

senin olmak muradım; en fütursuz hislerle
gönder bergüzârını kan rengi çiçeklerle
zifaf odam bir cephe, kandilim ay ışığı
duâm; mermi sesinin arşa çıkan ıslığı
nazar kıl yûsuf’a ki tebessüm hâlesiyle
ayılsın serkeş rûhum şehîdân bâdesiyle
şerbeti bâdelerle tadayım dudağından
azâdımı ver artık fâniliğin bağından.

atılıp kollarına bir aşk sarhoşluğuyla
duâm seni ölmektir şehâdet coşkusuyla…