Gül Yürekli Öğretmen Şiiri - Yahya Aköz

Ben gülüm
Gül dudaklarımda gül sunan
Ben Şehrazat’ım
Binbir Gece masallarında korkuyu unutturan
Ben öğretmenim
Hep yanan, yandıkça gül kokan.

Ben ,elindeki beyaz iplikle
Karaları aydınlığa dokuyan
Bir karınca sabrıyla
Yıldızları yoklayan
Sevgi için ağlayan,ağlatan
Etrafına abıhayat dağıtan
Yemen’de ,Sarıkamış’ta
Anafartalar’da , Galiçya,’da
Cephede…
Hakkari’de ,Van’da
Urfa’da, Diyarbakır’da
Issız bir mezrada
Kuş uçmaz, ,kervan geçmez
Is-sız bir mez-ra-da
Te-be-şi-ri-ne kan dam-la-yan
Te-be-şi-ri-ne kan dam-la-yan
Ve son nefesinde
Öğrencilerinin adları dudağında

Ben gülüm
Gül dudaklarımda gül sunan
Ben öğretmenim
Hep yanan, yandıkça vatan kokan, şehit kokan ,cennet kokan.

İspir yaylasında yahut Kaçkar dağlarında
Bir çoban,
Islığında gül özlemi olan
Metropolde tiner içen Hasan
Minicik ellerinde mendil değil can satan
Okul şarkılarını hiç duymamış ki unutan
Gönül bahçemin açmayan çiçekleri
Hasretinizle kavrulan gül sizi bekler
Ben gülüm, gül dudaklarımda gül sunan
Ben öğretmenim
Hep yanan
Yandıkça gül kokan çoban kokan, memleket kokan…

Yahya AKÖZ
Edebiyat Öğretmeni