Gül. ve Bülbül Şiiri - Özcan Kurt

Bülbülün isyanı, gülün matemi,
Çün incinmesin diyeydi tazemi,
Gör ki hiç ettiler, goncayı haremi,
Diken kar eylemez kaldı hezeni.

Figanı dağ deler, gökler sitemi,
Koklamaya kıyamazdı tenini,
Kesip attılar, yareni gülünü,
Tahammül edilmez, mutlu ezeni.

Çarkına taş, çomak soksam feleği,
Neden güçlüdür ki zalimin eli,
Kolunu kırdılar, söküp kökünü,
Ümit edilmez, hak kaldı düzeni,

Özvecan, saramam gayri yaremi,
Eller sıktı gülün yağı, kremi,
Mahşere koydular vaslı, yareni,
Teselli eylemez oldu elemi,

ÖZVECAN