Bülbül gülünü arar diyardan diyara
Yar yar diye diye düşer yollara
Sevda kuşu olur, konar çınara
Susuzluktan ölür.varamaz pınara
Gül dikeniyle yakar düşer efkara
Göz yaşları sel olur, evi mağara
Ne meyler fayda eder,nede cığara
Ara bulbülüm ara
Aşık yüregin yara
Sanma ki mutlu olur
Seni düşüren dara
Gülü seven dikenine katlanır
Bir mızraktır yüreğine saplanır
Böyle gelmiş böyle gider bilinir
Ne gül insafa gelir
Ne de bülbül uslanır
Kayıt Tarihi : 19.1.2010 15:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydın Kizir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/19/gul-ve-bulbul-30.jpg)
Güzel ve hoş mısralar dile getirmişsiniz sayın aydın Kizir...
Küçük bir hatırlatma;
Susuzluktan ölür.varmaz pınara
Susuzluktan ölür.var'a'maz pınara
olabilirmiydi? diye düşündüm...
TÜM YORUMLAR (8)