Gül Var Gülden Öteye Şiiri - Şevki Çiftçi

Güle gül diye bakma,
Gül var gülden öteye
Kalbte mecaz aşk yakma,
Kül var külden öteye.

Kimisi gelir vecde,
Kiminin hali secde,
Kavrulur gönül sacda,
Kul var kuldan öteye.

Amelsiz iman çorak,
Şimşekten hızlı burak,
Nerededir son durak,
Yol var yoldan öteye.

Güneş odunsuz yanar,
Vakti gelince söner,
Dünya emirle döner,
Yıl var yıldan öteye,

Bazan gökyüzü ağlar,
Ateş yüreği dağlar,
Zannetme gözün çağlar,
Sel var selden öteye.

Ekilmeden biçilmez,
Yoz olanlar seçilmez,
Derya deniz geçilmez,
Sal var saldan öteye.

Merhem olup yarama,
Bir beyaz çal karama,
Tutunacak arama,
Dal var daldan öteye.

Hayat iki hecedir,
Kulun hali nicedir,
Doğdun mevt neticedir,
Hal var halden öteye.

Can bedene sarıla,
Ten toprakla karıla,
Bir meczuba sorula,
Rol var rolden öteye.

Dünyada türlü insan,
Hepsinde ayrı lisan,
Ederim sürç-i lisan,
Dil var dilden öteye.