Akıp giden düşünceler yaşamın ayrıntısında bütünlenmektir.
Düşüncelerinizin sizi ulaştırdığı yerde duyuşta varoluştadır insan.
Ve bazen izlersiniz düşüncenizi, düşünce bir yaşamı resmeder.
Kendinizi bulduğunuz yer, varlığınızdan öte düşüncenin sizi varlıkla buluşturduğu yerdir.
Soyunursun varlığından, içinde ki yokluk bütünler tüm varını yoğunu üzerinden.
Tıpkı yokluktan varolur gibi varlığın, sessiz bir dokunuştur kendine.
Bir güle dokunur gibi incittik önce kendimizi,içinden güzel düşünceyi duyabilmek için.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;