Gül Senin İçin Şiiri - İbrahim Sarıtaş

GÜL SENİN İÇİN...
Bilmem beni yakan seni yakar mı
Ben yanarım her an GÜL senin için
Bilmem senin GÜL yüzünde solar mı
Sararıp soluyom GÜL senin için

Derde derman dedim dermanım bitmez
Dağlarda ceylanlar sensiz su içmez
Şu deli aklımdan hayalin gitmez
Ölüme koşuyom GÜL senin için

Her dem aklımdasın her dem karşımda
Hem yemeğimdesin hem de aşımda
Gündüz hayalimde gece rüyamda
Gençliğim gidiyor GÜL senin için

Su olup ırmağa karışam dedim
Şişeler fıçılar içine girdim
Badesine girem yar içsin dedim
Aşkın sarhoşuyum GÜL senin için

Yabancı bahçeye girmek istedim
Unutmaktı benim inan isteğim
Kaç kere denedim beceremedim
Yanmış kül olmuşum GÜL senin için

Birkaç satır yazıp sana iletsem
Halım kötü canım yardım et desem
Üç günlük ömrümde gülmek istesem
Ağlarım gülemem GÜL senin için

Yazamam içimden gelen cümleyi
İsterdim içimi sana dökmeyi
Ben sana tapardım ALLAHIM deyi
Yobazlaştım gittim GÜL senin için

Dağımda bülbül yok güller isyanda
Güllerde vefa yok bülbül isyanda
Hayalin karşımda ecel karşımda
Kararsız günlerim GÜL senin için

Yazdığım yalanlar yalandır inan
Gülmelerim gerçek ağlamam yalan
Umarım yıkılır kararan dünyam
Saçmalara döndüm GÜL senin için