Gül Şarabı Şiiri - Salih Eymen

bir zemheri sabahı ayazmı ayaz
sevda ırmagi buz tutmus.
aya bakan bulutlar yer vermez olmus
günesin tutulmasına.
boynunda bir yaftayla cenazeye hüküm giyen,
isyanların sesi çınlıyor kulaklarımda.
adı bilinmeyen kac tanrıca varsa,
şaha kalkmıs,melekler sol omuz aramakta.
bir umuttu yalnızlık,

semaha duran bin yıllık sesler bile susmus,
şems-i isyan eder olmus,
terkeder mev diyarini.
Allahin sevgili kulu,aşkı perişan bedbaht,
düser yollara,
aşk içinde aşk gönül gözunde derman bekler.
suskunlugun en can alıcı zamanlarındayım.
hancer saplanır saçlarımın her bir teline,
gül şarabı tazeliginde gögsünün her atışı.
nergisler kurumya yüz tutmus,
ahu dilber,karaoglan,
aşk merheminden sürmez olmus.
bir umuttu yalnızlık,
meleklerin saçları salkım salkım,
yitik sevdalar adreslerini şaşırmış,
kac dilruba varsa azraile teslim olmus.
ebedi yalnızlığı sıfat edinmis ceketsizlere,
ehli haktan zerre hükmü olmayanlara.
gönülden çıktık biz dilimiz kuru,
efkar dokuyor her gece cebraile inat ellerim.
sevdanla yaşlanıp od/unla pişiyorum.
ahh o güzel ab-u hayat,
mis gibi kokuyor her gece,
yutkunuşların her bir damlasında,
günesim tutuluyor,zemzemlerim ak ak dolup taşıyor.
bir yenilmezligin türküsü dolanıyor dilime,
gün siyah geceye hoşgeldin ay yüzlü.
ain-i cemlerde bulan sevda çocukları el pence,
aşk sesinin turnalarıdır havadaki asilik,
gözlerinin lacivert izlerini yerlestir gögsüme,
sesi duyulsun eriyip gitmeden buzulların
kılıf olsun ellerinin sıcaklığı ellerimle tenime.
vakit varken seninle beklemek ölümü,
tenin tenimde sevişssin toprakla.
sevdası yasaklı karaoglan,karaca kız
ebediyete merhaba seninle...

07 03 2013