Bir tek yer var
kendimi güvende hissettiğim
Gözlerin!
Ama olmayacaksa onlar da evim...
Yarın acı çekmektense...
Kaç kere mendil düşürdüm ben yere?
Kaç güvercin havalandı gözlerinden?
Sessizce karşı kaldırımdan yürürken bile,
Gözlerindeki o karanlık cevabı
sormaya korkarım, sual edemem
Kabul olmaz belki diye sevabı
sevdam için Rabbe dua edemem
Şu şehr-i İstanbul ıpıssız kalsa
Gece boyu yürüdüm
kıyısına kadar aşkın
gözlerim kapalı
Önce ayaklarım ıslandı
Sonra üşüdüm serin sularda
yarının umudu var gizlice gözlerinde
sade buna bin şiir yazılsa da yeridir
sesindeki saklanan o neşeli ezgide
bin şarkının bestesi paylaşılsa yeridir
Gölgesiz bir yakınlığı paylaşmaktır bu...
Sadece sevgiyle kurulan
ve açarak yüreğini iyiye güzele,
düşlerde yaşanmış bir duygu...
Bu gün birini daha yitirdim
bir kere daha buldum birini
Bir ölünün ardından ağladım
yeni doğmuş gibi gördüm birini
Sakındım gözden ömrümce onları ben
Çamurda da bırakmam incilerimi
Olsa da çok bana “burda dursun” diyen
Toplayıp da giderim şiirlerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!