Gül Ömürlü Hayat Şiiri - Vahap Dağkılıç

GÜL ÖMÜRLÜ HAYAT

Şafak yürüyüşlerim var aynalara
bir elimde
gönül mahzenimde
yıllanan bakışların
diğerinde sana sakladığım papatyada Aslı kokun.
Boşa çıkan yorgunluk
ve
Mor menekşe terkisindeki hüznüm.
Her seher beyaz bir gül düşüyor
sevginin kaybolan enkaz kalıntılarına
unutuluyor temiz sayfalardaki hükümler
yağıyor azap kamçıları
şehirlerim ürküyor.
Güneşi sararken geceye zaman
gözlerinin doruğunda konaklıyorum.
Podyumlara sığmayan güzellik
dram dolu koğuş fotoğraflarına namzet.
Kırmızı ışıkta
cam silen
çocuk soruyor
Hayat dediğimiz nedir ki?
Kırık bir gülüş, silik bir hasret
Arşivler dolusu umursamazlık
Çeyrek saatlere has pişmanlıklar
Yosma küpesindeki sarhoş narası
Çitos hediyesi pokemon.
El cevap
Hayat dediğimiz nedir ki?
Sayılı üç nefes
iki tebessüm
bir vuslat.
Haber verilen ateşim
mevsimler artığı hıçkırıklarım
içli bir şarkıya emanet.

A.Vahap DAĞKILIÇ.
Bu şiir Şairin GÜN GÖRMEMİŞ DÜŞLER adlı şiir kitabından alınmıştır.