ben yine kırdığın yerden yeşeririm,
y'elin değip kurutacakmış kurutsun.
şimalde bin yıllık buz parçasıymışım,
güneşin eritecekmiş, eritsin.
ben yine kalbimin teğellenen nefesinden, sükutuma düşen hayy'ıma kavuşurum.
güz bahçesinde unuttuğum,
yad ellerde bıraktığım kendimi buldum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta