Her gül kendi toprağında kök salar,
çiçek açar, renginde, güneşine sevdalanır.
Diğer güller neden hüzünlensin,
gülün kendi toprağında goncalaşmasına.
İnsanlar ki halen öğrenemediler.
Dalında koparırken gonca gülü,
hiç acı çeker mi diye düşünmediler.
Bir gül kadar dahi olamadılar,
ne sevdalarında, ne de his dünyalarında.
27122015hikmetferidundemir
Kayıt Tarihi : 27.12.2015 16:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!