Gül Kurursa Şiiri - Yusuf Ay 3

Gül kurursa ne yapar bülbül viranelerde
İman çıkarsa kalpten gönül çorak kalmazmı
Ölü olur der eskiler baykuş öten yerlerde
Çorak topraklarda gül,yaprak döküp solmaz mı

Filizlenir mi bir can,rahmet değmeyen yerde
Uyanır mı göz uykudan, iman yoksa seherde
Bir lahza durup düşün dağda,kırda, şehirde
Ölmüş olmasa kalbin hiç tecelli olmaz mı

Hiç tecelli olmaz mı çöle dönmese kalbin
Bir kez olsun semaya açılmazsa ellerin
Neden rahmet bulasın duasız ise dilin
Duasız kalan dile kem söz hâkim olmaz mı

Var edenin adıyla başlamadıysan güne
O gün Haktan gayrısı girip çıkar gönlüne
Sonra dönünce dalında sararıp solan güle
Bülbül konmaz,konan baykuş olmaz mı?

Kuruyan topraktan ota,can veren bir Allah var
Yaprak döken ağaca,can veren bir Allah var
Kâinata uçtan uca, can veren bir Allah var
Bunca nimet içindesin Allah hesap sormaz mı

Yusuf Ay