Döneceğim veda değil elbet
Kendine iyi bak gül kokulum
Bu ilk ayrılık, ilk mahkumiyet
Üzülmeyesin hiç gül kokulum.
Cömert bir ışık gibiydin bana
Çırpındın sahip çıktın yuvana
Daraldığımda koştum hep sana
Gül yüzün solmasın gül kokulum.
Kulaklarımda çınlarken sesin
Uzak olsanda yakın gibisin
Benim varlığım,servetim sensin
Sen bana ödülsün gül kokulum.
Olmadığın yerde hiç değilim
Pervane gibi döner gelirim
Sözlerim eksik kalır bilirim
Yoldaşım canımsın gül kokulum.
Kayıt Tarihi : 17.5.2022 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!