Gül Keleş Şiirleri - Şair Gül Keleş

Ben Sende Kendimi Buluyorsam.

Sevdalı gülüşünle
Bütün dağlar devrilir
Araya biri girerse?
Eller ayırsa sana gelen

ÇARESİZLİK NEDİR BİLİR MİSİN? ?

Diye sorsam?
Ağlarım ben sen görmezsin
Uçurumlar seni benden alır
Şimdi çok uzakta kalmış bir bahar sın

Sevda Yeli

Sevda yeli gönder yeşersin,
Ruh çiçeğim
Çiçek çiğdemden almış al yanak
Kenarında gamzeler

= Kuvvetim'Den =

Karşında dik duruyorsam
Çok kuvvetli olmam dandır
Eğer kültürlüğ'sem iyi yetişmem dendir
Bu benim ne kadar güçlü olduğum dandır

= Kadın' da Gülmek =

Kadın sokakta güle'bilir mi?
Kadın gülecek tabi'ki yeri mekanı
olmaz gülmenin

Yirmi Dokuz Ekim Cumhuriyetim =

30/Ağustos Zaferim
19/ Mayıs 'ta gencim
23/ Nisan da çocuğum ben
Çünkü ben Mustafa Kemal Atatürk'ün

Vapurlar Düdük Çaldığında...

Kuşlar ekmek için denize kanat çırptığında
Bulutlar cam gibi mas,mavi olduğunda ve ben
Hayaline daldığımda her an telefonum çalacak diye
Beklerken sen sevgili hangi denizler desin?

Nereden Çıktın Karşıma?


Hayatıma, Kurşun sıktın
Birde yar sevmiş üstüme
Hangi Gecenin sabah ındayım

Neydi O Zaman sız Fırtına

Savrulduk Diyar,diyar
Nasıl da sana hasret yüreğim
Hücren deyken dört duvar arası.
Çaldığım sazımın tellerinde

Hakim Ol da Savcı Ol da Ben Cezamı Çekeğim..

Hakimim'de savcım'da sensin ben cezamı çekmeye razıyım
Sebebini bilmediğim ayrılıklar yaşadım
Suçumu bileğimde cezamı çekeyim
Kır zincirleri yıkılsın aradaki buzlu dağları,kaldır