Gül Kalmamış Şiiri - Kemal Doğanay

Sanma Her şey elde durur,
Hayat bazen akar gider.
Düşman gelir, tokat vurur,
Şimşek gibi çakar gider.

Gözlerine yaşlar dolar
Bakılmazsa güller solar
Sevda çeken saçın yolar,
Yeryüzüne bakar gider.

Sonbaharda yaprak düşer
Kazanlarda yemek pişer
Ağlamaktan gözler şişer,
Ateş olur yakar gider.

Yağmur yağsa ayak kayar
Tüccar sözden geri cayar
Düşman gelir kelle sayar,
Beyne kurşun sıkar gider.

Dünya derler kapalı han
Katillerde yoktur vicdan
Derdin varsa derdine yan,
Dört bir yanı yıkar gider.

Kurşunum yok atmak için
Gül kalmamış satmak için
Noksan tartar batmak için,
Göçmen kuşlar çeker gider.

DOĞANAY'ım bu ne duruş
Para etmez şimdi kuruş
Böyle midir bir tek vuruş,
Fitne tohum eker gider.