Gül İle Dikeni Ayıramadım

Göz açtım dünyada kendimi buldum,
Bende herkes gibi bir garip kuldum,
İyiyi kötüyü sonradan bildim,
Gül ile dikeni ayıramadım.

Taş dolaşsın bu dünyanın çarkına,
Göz dikerler evin yurdun barkına,
En sonunda vardım ama farkına,
Gül ile dikeni ayıramadım.

Her yüze güleni adam sananı,
Can dostum deyipte oda yananı,
Seçemedim iyi kötü insanı,
Gül ile dikeni ayıramadım.

Gül dediğim söz temsili bir tabir,
Bilse insan bu dünyada üçgün misfir,
Kim insandır kim rezildir kim kafir,
Gül ile dikeni ayıramadım.

Allahtan korkan düşünürmüş öteyi,
Nankör insan kabül etmez hatayı,
Seçemedim iyi ile kötüyü,
Gül ile dikeni ayıramadım.

Gerçek can dostlarım beni yakarlar,
Dar günümde aval aval bakarlar,
İyi dediklerim kötü çıkarlar,
Gül ile dikeni ayıramadım.

Aklım almaz yanar döner millete,
Veysel derki fırsat verme illete,
Aldanmışım can alıcı cellata,
Gül ile dikeni ayıramadım.