GÜL
Gül...
Bülbülün hayattaki gerçeğidir.
Yıllardır bu hep böyledir,
Bülbülün bitmeyen çilesi,
Aslında sevgisidir.
O, gülün biricik efendisidir.
Gül...
Kokun ne güzel, ne de hoştur,
Seninleyken gönüller bir hoştur.
Sen yoksan eğer,
Alem yoktur, dünya yoktur.
Her şey tümden bomboştur.
Gül....
Dalında ne güzelsin sen
Kıskanır seni tüm çiçekler,
Pervanedir etrafında böcekler.
Görme onları, duyma sen
Bil ki, en iyisine layıksın sen.
Gül....
Sen, bilmem kimlerle tanışacaksın
Elbet bir gün kendinle de barışacaksın
Heyhat! Bülbül etse de feryat…
Gör bak …gönlünü birine bağlayacaksın.
Biliyorum, artık sen de mutlu olacaksın.
Vecdi Murat SOYDAN
01/05/2004
Kayıt Tarihi : 1.5.2004 01:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gül, dalında açan çiçektir. Gülün etrafında çok böcekler dolaşır. Gül, güzeldir çünkü. Taliplileri de çoktur.Bülbül, naçardır.Bir şey gelmez elinden.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!