Gül-i Zar Şiiri - Celalettin Turan

Tomurcuk güldün açılmış bahçen olmuş gül-i zar
Heyhat! Verdiğin sürgünler açtı yüreğime har.

Anlanmayacak seni gizlediğim bu hikâye.
Doksan sekiz bin dört yüz yirmi beş yıl da geçse.

Aynada gördüğün şu beyazımsı ve kır saçlar
Kim bilir geçen kaç yılda, ne hatıralar saklar.

Sen bu mektubu okurken pencerenden içeri,
Başucunda oturup izleyeceğim ben seni.

Akacak aşk çeşmesi kopuncaya dek kıyamet.
Ruz-i mahşerde çıkacağım karşına hayal et.

Sorguna başlasınlar ve sen huzurda kıyam et
Bir ürpertiyle diyeceksin, “ Kimdir bu hayalet.”