Hüzün yağmurlarıyla yıkandı içim dışım
Gülbahçende dolaşan en büyük aşığınım
Hırçın rüzgarlar gibi hep peşinde yürüdüm
Bulamadım izini sevda çöllerinde ben
Denizleri aşarak gölgende koşan yine
Şehzade bakışınla bir tuzağa aldanır
Hain kafesler bile tutamazlar içinde
Peşinde avare, alnında kırışığınım
Gülbahçende dolaşan en büyük aşığınım
Med-cezirler yaşattın şu en güzel çağımda
Ay tutuldu güzelim karanlık gözlerinde
Korku nedir bilmezdim gözlerim mil çekili
Gül kokuyor sahiller dalgalar gül kokuyor
Bu tertemiz tarlaya umutlarım ekili
Çok uzakta olsan da ellerim gül tutuyor
En büyük aşıkların Leyla’sı mısın nesin
Kan akarken yüzümden gül kokuyor nefesin
Ay tutuldu güzelim karanlık gözlerinde
Soylu ırmaklar bile sana doğru akarlar
Tesellisi kalmamış ümidin dallarında
Cenazeler geçiyor beklediğim yollarda
Örümcekler sararken ürkek duygularımı
Gül şarkısı çalıyor eskimemiş plakta
Gecenin bir yarısı böldün uykularımı
Bakir isteklerimden dikenlerin düşüyor
Ruhumda güller varken neden kalbim üşüyor
Tesellisi kalmamış ümidin dallarında
Kaf dağının ardından bakıyorsun bana sen
Aşk ırmağı akarken yedi renk firuzeye
Mecnun’un intizarı tutuyorken her sabah
Mahur gözlerle bana bakıyorsun uzaktan
Siyah sarmaşıkların uzandığı gül dağı
Ellerin güle benzer dudağın gül dudağı
Gül koksun her tarafta her yer güle boyansın
Dilinde gül olanın ömrü güllerle yansın
Aşk ırmağı akarken yedi renk firuzeye
AHMET SELAMOĞLU
09.03.2006
Ahmet SelamoğluKayıt Tarihi : 31.5.2006 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu dizenin gücünü bilmemek eldemi. Kutlar ve başarılar dilerim'
TÜM YORUMLAR (3)