Türlü isimlerle andım adını,
Bütün yollar sana çıkıyor Ayşe.
Senin hasretini senin yâdını,
Yorgun gönlüm yine çekiyor Ayşe.
Ruhumda anılan isimler uzar,
Yazmadım adını olma sen bizar.
Bir kere topraktan doğrul sen ne var?
Özlem boğazımı tıkıyor Ayşe.
Sen bıraktın beni gönül kışına,
Geldim bak yinede mezar başına.
Felek bizi attı hayat dışına,
Alın yazımızı okuyor Ayşe.
Gelince yanına kalkmazsan eğer,
Çim ektim mezara demem ki Güver.
Dallarda dikenler gönlümü döver,
Battıkça canımı yakıyor Ayşe.
Mezar toprağını öptüm kokladım,
Neresinde ne var baktım yokladım.
Senden bir zerreyi öze sakladım,
İçimde gül gibi kokuyor Ayşe.
Bıraktığın yara durur derinde,
Sen bana aldırma uyu yerinde.
Eyüp gelişinin her seferinde,
Gözlerinden yaşlar akıyor Ayşe.
Eyüp Şahan
Ankara 20.11.2011
Kayıt Tarihi : 6.1.2012 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül fazgeçmez.
Kutlarım ustadım güzel ve içten dizeler.
Sayğılar.
TÜM YORUMLAR (26)